25 mei 2019 Dag 13

Op een haar na in Polen, zie kaart. Aanbeland in het dorpje Zechin. De dag begon met wat vertraging. Ik stond bepakt en al om 8 uur bij de receptie van de camping om de magneet key in te leveren zodat ik de borg terug kon krijgen en de waarde die er nog opstond. Echter bleek dat deze pas om 9 uur open ging, dat was mij ontgaan... Voor een camping vind ik dat erg laat maar ja het is dan eenmaal zo. Wat te doen? Ik had nog niet ontbeten en wilde dat ergens onderweg doen op een mooi plekje, alle spullen had ik hiervoor bij me. Nu ik toch moest wachten dan maar hier aan het meer en dat dus gedaan. Op een bankje aan de oever van het meer in het zonnetje ontbeten. Mensen die daar (illegaal?) overnachten in een bootje waren ook al op en namen naakt een ochtendduik, het uitzicht werd er niet fraaier van...... Gisteren nog vergeten te zeggen dat het in Berlijn erg stonk, uitlaatgassen van auto's. Ik heb natuurlijk dagen lang door de natuur gefietst en dan ruik je het wellicht beter. Ik zag ook fietsers fietsen met een mondkapje op maar het kan ook dat ze dat doen als statement. Je ziet veel posters met oproepen om de auto's de stad uit te gooien. Onderweg het eerste bordje met een welkom voor de R1 fietsers, zie foto, en dat maken ze waar. Een mooi fietspad vandaag met ook fatsoenlijke rustplekken. Een vakantiefietser die ik bijhaalde bleek een Duitse jongen te zijn die onderweg was naar Tallin. Hij was vertrokken vanuit Berlijn. In de dorpjes waar ik door kwam weer veel tegenstellingen, oud naast nieuw. Je krijgt een gevoel dat je in een ander land fietst, niet het Duitsland zoals ik het ken.... het zijn de mensen, de gebouwen, de huizen, de bedrijven, de wegen/paden die dit gevoel voeden. Ook de supermarkt in een dorpje voor dat ik de camping zou bereiken was niet echt een supermarkt zoals wij die kennen. Meer wat achtergebleven in de tijd qua inrichting. Het zonnetje verdween,  het werd frisser, zo'n 17 gr. Jasje maar weer uit de tas gehaald. Fietste nu door het stromingsgebied van de Oder en het is erg plat hier. Maar dat was het niet de hele route van vandaag, best nog wel klimmetjes gehad. Eigenlijk is er sinds ik in Duitsland ben geen dag geweest zonder te moeten klimmen. Na de boodschappen de laatste km's naar de camping. Bij een kruising stond ik even stil om de weg te zoeken en er stond een blauwe Dacia Logan, ons model en ook met geblindeerde ramen achter. Vanuit de auto werd ik in het Duits aangesproken of ik de weg zocht. Ja ik moet naar Zechin naar de camping. Een vrouw stapte uit en ging over op Nederlands. Ik dacht uuh?.....Ze sprak Nederlands omdat ze getrouwd was met een Nederlander en gewoond heeft in Nederland. Er klonk zelfs Nederlandse muziek vanuit de auto. Al pratende bleek dat ze ook een fietser is, maar dan op de wielrenfiets, ze heeft er 5 geloof ik. Ze kwam van een vlooienmarkt af en stond daar met haar vouwfiets die ze dan gebruikt als een soort van kraam. Ze bedenkt ook van al dit soort oplossingen. Uiteindelijk sta ik dus nu met mijn tentje bij haar in de tuin. Ze wilde wat voor fietsers doen, eerder had ze al eens onderdak gegeven aan een ouder stel die volkomen verzopen onder een boom stonden te schuilen. Ik heb haar gewezen op de Warmshowers gemeenschap. Daar geven fietsers onderdak aan fietsers, soort van vrienden op de fiets maar dan Worldwide en gratis en zonder eten. Geen probleem want ik had net al mijn eten gehaald voor de komende dagen :-)

Morgen (vandaag) een rustdag.

Groetjes Gert