Aankomst in Piovezzano

Ma. 1juni Dag 23 Aankomst in Piovezzano

Vandaag dus de laatste etappe, ben opgestaan met een raar gevoel, lastig te omschrijven. Natuurlijk een blij gevoel omdat ik Inge vandaag weer zie na iets meer dan 3 weken, maar ook een gevoel van jammer, de reis is voorbij.
Drie weken fietsen in een omgeving die voor mij steeds mooier werd en slapen in m'n tentje was heerlijk. Het was geen reis om zo snel mogelijk bij mijn einddoel te komen, en ook geen reis om almaar sneller door te fietsen en dwangmatig almaar verder moeten, omdat het achter de volgende heuvel of na de volgende bocht wellicht veel mooier is. Gelukkig niet, maar het fietsen zelf, de rust en de stilte werkte verslavend.
Ik heb er van genoten en wellicht komt er in de toekomst een vervolg, wie weet.
Nu dus nog 1x de boel bij elkaar pakken en op de fiets. Eerst maar het laatste stuk fietspad af fietsen naar Torbole een stad aan de noordkant van het Lago di Garda. Vanaf Torbole is er geen fietspad langs het meer en fiets ik verder naar het zuiden via de weg die langs het meer loopt.
Kort voor Torbole gaat het flink naar beneden in 1 recht stuk naar de oever van het meer, lekker even sjeezen.
In Torbole heb ik de tijd genomen voor een italiaans ontbijt, (cappuccino met broodjes) en veel foto's maken.
Tot aan de stad Malcesine was het genieten van het uitzicht over het meer. In dit stuk zaten ook de tunnels maar gelukkig was er weinig verkeer en het verkeer dat er was raasde niet kort langs je heen.
Voor Torri del Benaco was er een file, het verkeer langs het meer was toegenomen, hier komen ook alle bekende toeristische plaatsjes als Garda, Bardolino, Lazise en moet het verkeer zich hier dwars doorheen worstelen.
Geluk voor mij was dat er een Franse wielerclub was die tussen het stilstaande of langzaam rijdende verkeer heen zijn weg gezocht, daar kon ik mooi met mee liften.
Bij Garda ging ik weg van het meer, was het zat die drukte en herrie, ik kon daar naar Costermano. In dat dorp heb ik mijn fiets gekocht bij Cicli Bertasi. Gelukkig was de winkel nog open toen ik daar kwam en kon ik de eigenaar de fiets laten zien en vertellen (met mijn steenkool italiaans) dat ik vanaf Holland naar hier ben gefietst. Na een foto met de zoon weer verder richting Rivoli Veronese waar ik de hoofdroute van Hans Reitsma weer heb opgepakt. Deze loopt niet langs het Lago di Garda maar door het dal van de Adige.
Bestaat toeval ? In Rivoli Veronese kwam ik voor de vierde keer een NL stel tegen, ze zaten aan de thee en vroegen mij erbij te komen, na snel een sms naar Inge gestuurd te hebben heb ik dat gedaan.
Inge en ik hadden al een tijdje contact over hoe laat ik zou aankomen, dat werd nu dus nog later.
De cappuccino van 1,40 smaakte goed en na afscheid genomen te hebben van Annet en John ging ik verder over een fietspad richting Verona / Piovezzano. Inmiddels had ik begrepen dat Inge met een aantal vrienden mij al stond op te wachten. 
Voor ik zou aankomen wilde ik nog een foto hebben van mij met het plaatsnaambord van de "finish" plaats. Inge had me ingelicht dat er een stond kort bij het huis van Renata & Marco, (1 stel van de vrienden) daar dus heen. Terwijl ik bezig was met het maken van de foto had Renata me gespot en kwam dwars door de wijngaard eraan lopen.
Na het maken van de foto op naar Faino (buurtschap) waar ze mij stonden op te wachten (zie video op de site).
Het was nog een best klimmetje en van ver hoorde ik ze al joelen want ze hadden me al gespot.
En daar konden Inge & ik elkaar in de armen vallen, ik was er. Het was fantastisch zo ontvangen te worden met vlaggen, slingers, toeters, spandoeken en teksten op de weg, dank daarvoor.
Nogmaals ik heb genoten van de reis, van jullie reacties, en wetende dat vele mijn reis volgden heeft me enorm gesteund.
Maar mijn meeste dank gaat uit naar Inge die mij de ruimte heeft gegeven deze reis te ondernemen en voor haar steun erin, dankjewel moppie.
Nu nog 1 week hier vakantie vieren, zondag 7 juni gaat ons vliegtuig naar NL en mijn fiets met de firma Soetens, gespecialiseerd in fietsvervoer.

Totale afstand 1548 km in 88 uur fietsen.

Ciao e Arrivederci
Gert.